Stay safe!

Gisteren, zaterdag, waren we in het centrum om een grote pot vaporub te scoren haha. Voor mijn spieren. Er is nogal veel doorheen gegaan de afgelopen dagen. Bij ons in de buurt is het spul niet te krijgen gek genoeg. Dus vooruit met de geit. Even Action binnengelopen, kijken of ze het daar hebben...vind ik een enorme pot massagebalsem, 250 ml, voor een paar euro. Met eucalyptus, menthol, camphor, vitaliserend en verfrissend. Het is niet vet, zoals vaporub, waardoor je het maar kort kunt smeren. Aan de andere kant is het goedkoop en zal het geen vette vlekken geven op je kleding of beddengoed. Ik ben er blij mee.

We zijn daarna even het Rensenpark ingelopen. Alles bij elkaar best wel een wandeling. In het park kwamen we wat tamme wilde eenden tegen. Meestal vliegen wilde eenden gelijk weg, zodra ik bij het water aankom. In zo'n park zijn ze zo gewend aan die rare mensen, dat hij rustig bij me bleef drijven. Ik kon een heel gesprek met hem beginnen. Hij joeg een andere woerd weg, alsof die er niet bij mocht. 

Ik mocht hem prachtig kieken, met mijn telefoon. De eerste foto's met mijn foon die een beetje gelukt zijn. Het is maar een eend, maar ik ben er heel blij mee. Het was iets te koud om lang rond te lopen. Wel wat kunst gezien in diverse omgebouwde dierenverblijven. 

Aan een wand hingen 6 prachtige schilderijtjes. Dacht ik. Natuur, met stipjes van wolken vogels in de lucht, en weerschijn op het water.

Ik had ze allemaal willen kopen, als ik de centen had. 1150 euro per stuk, zag ik op het kaartje aan de muur. En het bleken foto's te zijn in een mooi lijstje. 

Schitterend, maar voor foto's....

We gingen naar huis. Naar de auto in de parkeergarage. Viel mijn man half van de trap af, bijna de volgende trap af, naar het souterain, als die vrouw niet gelijk was gaan gillen en ik niet gelijk gereageerd had met hem de weg versperren door mijn linkerarm uit te steken naar de armleuning. Nou moesten we daar toch heen, maar niet zo snel!

Hij bonkte in de armleuning en kwam met de schrik en een bult op zijn arm, vrij. Volgende keer nemen we weer gewoon de lift.

Of het nou druk is of niet.

Van mijn broer hoorde ik 's avonds via de app dat de tuin van het horrorhuis waar ik zo hard gewerkt had, dat ik bijna een burn-out had, dat de tuin leeg was gehaald door de man van tuinonderhoud. Het was gelukt. Alle bamboe eruit, alle keien afgevoerd. De dikke wortelknol van de klimop, die veertig jaar had mogen woekeren, is eruit. Fijn. Niet voor de vogels en insecten. De klimop zal gemist worden,

 

Ik had het gelijk die woensdag willen horen, hoe dat was afgelopen, maar goed. Ik had mij er net zo goed erg ongerust over gemaakt. Had zelfs aangeboden ook mee te betalen als het 1500 euro zou gaan kosten, met graafapparaten enz. Ik zou als derde partij ook 500 euro bijleggen. Nou ja, het is goed gekomen. De trap is echter nog altijd niet goed. De oude tapijtlijm komt nog onder de verf door plakken. Maar daar hoef ik mij geen zorgen over te maken. Joepie. Moeilijk. Stak ik maar anders in elkaar.

 

Deze zondagmiddag eindelijk naar Stijn geweest. Zouden we vorig weekend al doen, maar toen gingen we nogmaals helpen klussen. 

Vandaag zou ik bij onze dochter helpen met stofzuigen enzo. Gelukkig hoefde dat niet. Het is wel leuk, vader als huisman, maar dan moet hij wel ook aan de bak voor het huishouden. Nu doet onze dochter zowat alles. Werken, wasgoed, schoonmaken, met Stijn in het weekend en vrijdagmiddag na de autorijles. Teveel. Nooit even tijd voor zichzelf. Met alle zorgen en speciale toestanden voor Stijn. En het gesjouw met hem. Hij wordt steeds groter en zwaarder natuurlijk. Lopen wil nog niet. Hij kan al steeds beter staan.

We gingen met hem naar de speeltuin van de school vlakbij. Opa en oma moesten wel over het hekje klimmen. Op de nestschommel geschommeld en een bal erbij. Hij vond het prachtig. Er kwamen nog meer kinderen spelen. Paar grotere jongens die aan het balletje overschieten waren samen, kropen gelijk op de schommel met zijn tweeën, zodra wij eindelijk weggingen. Zulke grote knullen, toch ineens weer een beetje klein. Even dacht ik, kon Stijn maar zo rennen en voetballen. Zal het ooit gebeuren?

Ik snakte naar een patatje met. Na zoveel jaar gezond proberen te leven. Zoutarm, vetarm enz. 'Patatje met' zweefde al weken treiterig voor mijn ogen, als een zoemende zweefvlieg. 

We bestelden 4 porties en liepen er zo snel mogelijk tegen de koude wind in mee naar hun huis.

Samen met Stijns ouders gezellig gegeten. Het was na een hele tijd ellende een zalige paar uurtjes.

Gisteren hadden we visite in de tuin van Redgy de roodborst, die de hele middag in de tuin rondfladderde. Hij gaat blijkbaar deze zomer niet meer weg. En...de winterkoning, ik noem hem King, die hier ook al jaren woont, in de hoek van onze tuin en die van de buren. 

Nu kwam hij overal zitten, op de voederhuisjes, op de grond in het bordes. Helemaal gelukkig. 

De foto's zijn niet geweldig, maar voor mij, het einde.

In het Rensenpark, Emmen.

King, de winterkoning, had wel veel slaap! De lente trekt een hoop energie.

Kersenboom van de buren. Bomen en struiken.

Zoek het vogeltje...