Het was een mooie dag om te wandelen. De temperatuur is een stuk gezakt. Er was een lekker windje bij en heel veel wolken.
Waren nog Boerenwormkruid, Canadese guldenroede, Duizendblad, een verdwaalde cichorei, wilgenroosjes en al veel paddenstoelen.
Stijn heeft een psychologietest gehad bij de Vuurtoren. Stijn heeft een vrij zeldzaam syndroom, CHD 8, maar is heel slim en heeft heel goed geheugen. Papa en mama doen het ook heel goed met hem, in de begeleiding en oefeningen, stimulans geven.
Morgen begint zijn mama bij haar nieuwe baan. Ze doen daar sinds kort met een complimenten bord. Beter dan het afzeik gedoe dat ze achter de rug heeft. Mensen hebben het nodig om positieve feedback te krijgen, of het nou in het ouderschap is of op het werk, of in een huwelijk. Niemand wil als een astronaut een beetje in het luchtledige zweven.
Morgen even wat huishouden inhalen. Dat wordt vandaag niet meer. Heb nog niet eens mijn koffie gehad. Als ik eenmaal iets doe, wil ik het afmaken. Beetje een afwijking. Asperger denk ik wel eens. Nou snel naar beneden, de hele boel is daar donker. Gelukkig heb ik geen honden meer, die zaten dan in het donker te wachten op de wandeling.
Was vandaag voor het eerst sinds hun dood in 2016, bij de plek met de konijnenholen, waar ze zo graag heen wilden elke dag. Ze waren dan foetsie, en zaten er dan helemaal in. Kon ze er altijd uitkrijgen gelukkig. Ze zijn er veel tuigjes verloren. In de struiken en in de holen. Daarom had ik later weer het oude halsbandje in gebruik, maar dat is slecht voor Boeren Foxen. Dat heeft ook gezorgd voor de problemen toen hij al oud was. Zo zielig. Maar ja.
Het was best even heftig daar weer te staan. Ik zag ze gewoon weer bezig. Een witte hondenkont met staart nog net uitstekend uit het gat. Ik weer op van de zenuwen, kom d'r uit nu! Ach ja. Beetje gevoel als toen onze oudste dochter voor het eerst verhuisd was naar het westen van het land, bij een of andere vriend. Het was of mijn maag naar buiten kwam door mijn bodem.
Een hevige weemoed, dat pijn doet.
Maar goed. Wie weet is hun hondengeest daar nog steeds, en jagen ze er elke dag op hun favoriete plek, in het bos.
Welterusten.
Trouw 7 nov. 1998 : "Op een dode eik vinden we een eikenweerschijnzwam, een roodbruine hoed met lichtgele buisjes aan de onderkant, die opblikkert als je met je hand het licht weerkaatst. Honingkleurige druppels hangen eraan, die de houtzwam zelf produceert. Ze doen onwillekeurig aan tranen denken. Maar er valt niets te wenen: bij het vroegere bosbeheer zou de weerschijnzwam geen enkele kans hebben gehad."
Gewone Hertezwam
Gewone Hertezwammen, die verwant zijn met de amanieten, hebben geen twee omhulsels, zoals laatstgenoemde, maar slechts één. Het gevolg is dat hertezwammen geen wratten op de hoed vertonen en ook geen manchet aan de steel hebben. Nel als amanieten hebben ze vrijstaande plaatjes die de steel niet raken. De steel kan gemakkelijk uit de hoed worden gedraaid. Hun sporen zijn weliswaar ook rond, zoals bij de amanieten, maar vleesroze en niet wit. De plaatjes nemen tijden het rijpen deze kleur eveneens aan. Uit: Paddenstoelen West- en Midden-Europa, Reader's Digest.
Gewone Hertenzwam is al vanaf mei tamelijk algemeen op stronken van loof- naaldbomen, afgewaaide takken en al geruime tijd geleden omgevallen bomen. Zelfs de houtsnippers die soms ter versteviging op bospaden worden gestrooid kunnen deze soort tot voedsel dienen. Alle hertenzwammen zijn eetbaar, maar matig van smaak.
Teunisbloem
Duizendblad
Boerenwormkruid
Canadese Guldenroede
Cichorei
Klein geaderd witje legt volgens mij een eitje.
Vermoedelijk: De houtknotszwam (Xylaria polymorpha), ook wel dodemanshand of dodemansvingers genoemd, is een schimmeluit de stam der zakjeszwammen.
Haagwinde was ook nog in zonbeschenen droge greppels te vinden, waar hij erg in zijn nopjes is, als een plant nopjes heeft.
Witte en paarse dovenetel
Ruitjesbovist aan het einde
Groene eikels op de grond. Heb ze her en der gezien. Schijnt dat die erg giftig zijn voor honden vanwege het looizuur, tannine, die er in zit. Zie link boven.
Streepsteelmycena
Platte tonderzwam
Breedplaatstreephoed, Het vlees van de hoed wordt niet meer dan enkele millimeters dik, maar ter compensatie zijn de plaatjes 15 mm breed. Deze strooien rijkelijk witte sporen uit. Wanneer twee exemplaren zo dicht bij elkaar groeien dat de hoed van de ene de andere gedeeltelijk bedekt, zijn na verwijdering van de bovenste hoed op de onderste sporen te zien. Uit Paddenstoelen van West- en Midden-Europa, Reader's Digest.
Platte Tonderzwam. De paddenstoel produceert enorme massa's sporen, die bij rustig weer door opstijgende luchtstromingen op de hoed worden afgezet. De hele omgeving van de zwam is soms roestrood met sporen bestoven. Bij geen enkele andere buisjeszwam is die proces zo duidelijk te zien.
Houtknotszwam
Zwavelkopjes
Maak jouw eigen website met JouwWeb