De gewone oesterzwam (Pleurotus ostreatus) is een paddenstoel uit de familie Pleurotaceae.

Een beuk of populier, die verscheidene meters hoog dicht met honderden Gewone Oesterzwammen is bezet, biedt een onvergetelijke aanblik. Door blikseminslag, eenzijdige zon bestraling of ouderdom verzwakte en beschadigde boomstammen vormen een ideale ondergrond voor deze paddenstoel. De vruchtlichamen verschijnen in de herfst ( minder vaak ook in het voorjaar) en veroorzaken witrot van het hout.

De bruingrijze tot leikleurige hoeden van de Gewone Oesterzwam zitten met een korte of zonder steel zijdelings op de stam en overlappen elkaar vaak dakpansgewijs. Ze zijn schelpvormig en gaven de paddenstoel zijn naam. De witte of licht grijsblauwige plaatjes hebben gaafrandige sneden.

Jonge exemplaren van de Gewone Oesterzwam  verspreiden een kruidige geur en zijn bijzonder smakelijk; het vlees wordt later echter vrij taai. Sedert enige tijd zijn er voor de paddenstoel goede cultuurmethoden bekend en hij wordt daqn ook over de hele wereld gekweekt. 

Een nauw verwante soort, maar met een fraai blauwe hoed, is de Duifblauwe Oesterzwam (P. columbinus). Deze soort komt bij ons niet voor. Hij groeit 's winters en uitsluitend op naaldhout. Hij veroorzaakt vaak darmstoornissen en is dus ongeschikt voor consumptie. 

Uit: Reader's Digest, paddenstoelen.

Onderstaande foto's gemaakt op 3 februari 2020. Het zijn dus of late of erg vroege oesterzwammen. normaal verschijnen zen september - december en van maart - april 

Op wikipedia pagina staat dat de hoed erg smakelijk is, maar Reader's Digest zegt dat ze niet geschikt zijn voor consumptie vanwege het gevaar van darmstoornissen. Lekker laten staan dus!