Het robertskruid (Geranium robertianum), vroeger ook wel stinkende ooievaarsbek genoemd, is een tweehuizige plant uit de ooievaarsbekfamilie (Geraniaceae). Het is een een- of tweejarige, tot 50 cm hoge plant. De naam robertskruid zou of afgeleid zijn van de kleur rood of van Robert van Molesme die in de elfde eeuw dit kruid als geneesmiddel aanbeval.

Uitgebloeide paardenbloemen natuurlijk. Niks aan, zou je zeggen, maar ik vond ze met z'n allen wonderschoon. Elke natuurfotograaf ligt wel eens plat voor een uitgebloeide paardenbloem om het lichteffect op de pluizenbollen te proberen te vangen.

Meidoorn (Crataegus) is een geslacht uit de rozenfamilie (Rosaceae). Het geslacht wordt ook wel haagdoorn of steendoorn genoemd. Het zijn struiken die van nature in Europa, Noord-Amerika, Azië en Noord-Afrika voorkomen. Sommige soorten komen ook als boom voor. De meidoorn werd vanwege de doornen op de takken veel gebruikt in hagen als afscheiding voor het vee. Op sommige plaatsen zoals in het gebied de Maasheggen in het noordoosten van Noord-Brabant is dat nog goed te zien. Het hout is hard en fijn van structuur.

Het gewoon speenkruid (Ficaria verna subsp. bulbilifer, synoniem: Ranunculus ficaria subsp. bulbifer) is een laagblijvende voorjaarsbloeier die behoort tot de ranonkelfamilie (Ranunculaceae). De soortaanduiding ficaria komt van het Latijnse Ficus, dat vijg betekent. Oude namen voor deze plant zijn 'vijgwortel', 'oaneklootjes' en 'katteklootjes'. De naam 'speenkruid' is volgens sommigen afgeleid van de vorm van de knollen, die op kleine speentjes lijken. Volgens anderen is de naam afgeleid van de toepassing tegen aambeien, oftewel speen.

De grote sneeuwroem (Chionodoxa forbesii Baker, synoniem: Chionodoxa siehei Stapf) is een bolgewas uit de aspergefamilie (Asparagaceae). Op grond van DNA-sequentie onderzoek werd de plant in 1976 Scilla forbesii (Baker) Speta hernoemd.

De bloemen hebben een diameter van 2-2,5 cm en zijn meestal blauw, soms wit of roze van kleur. Wanneer de bloemen blauw zijn, hebben ze een wit hart. De bloemen zijn met een tot zes bloemen gegroepeerd.

De meeldraden zijn deels vergroeid en omsluiten het vruchtbeginsel.

De bloeiperiode is in maart en april.

De plant is afkomstig uit Klein-Azië. In West-Europa is de soort ingeburgerd als stinsenplant.

Klokjesbloem, Campanula

Lelie, Lilium

De gewone dotterbloem (Caltha palustris subsp. palustris) is een vaste plant uit de ranonkelfamilie (Ranunculaceae). De bloem ontleende zijn naam aan het Duitse 'Dotter' en het etymologisch verwante Middelnederlandse 'doder' (dodre) wat ‘dooier’ betekent, daarmee verwijzend naar zijn gele kleur.

Madeliefje, Bellis Perennis, mijn lievelingsbloem, die ik als kind al bewonderde, bij mijn oma in het gazon rondom haar woning.

Een vrouw vroeg mij eens vol verbazing: fotografeer jij deze ook? Ze wees het bloemetje aan met haar tenen. Jazeker, madeliefjes, zei ik, vol trots. Die ook!

Ach ja, mensen die het kleine niet eren, zullen nooit iets leren. 

Zaden van het harig wilgenroosje.

Hoe vaak kun je een paardenbloem fotograferen? Heul, heul, heul vaak!

Waterviolier (Hottonia palustris) is een plant met ondergedoken bladeren die voorkomt in ondiepe wateren. De soort is een indicator voor kwel en verdraagt veel schaduw. De waterviolier is de enige Nederlandse vertegenwoordiger van het geslacht Hottonia, dat wereldwijd nog één andere soort telt: Hottonia inflata uit Noord-Amerika. Het geslacht is vernoemd naar Pieter Hotton (1648-1709), Leids hoogleraar en de voorganger van Boerhaave.

Machtig om tussen al die plantjes in het ruige veld te staan. Helaas is dit ruige veld kortgeleden afgegraven. Waarvoor? Voor een camping, die er wellicht nooit komen zal. Maar de eigenaren waren bang dat er zich op deze plek zeldzame soorten of dieren zouden vestigen. Om dat voor te zijn, werd de boel omgeploegd....Daar word je toch stil van. De mens....Uiteindelijk zal de mens als soort verdwijnen, deze planten echter....

Ook het madeliefje zal de mensheid overleven...

Als dit natuurfoto project op JouwWeb af is, wat nog even zal duren, dan zal ik ook met fotograferen gestopt zijn, omdat het me steeds meer moeite kost. De foto's laag bij de grond, de foto's van vogels hoog in de bomen en in de lucht... Er zullen weer andere projecten komen. Schrijven, dat zal altijd blijven zolang ik de ogen ook rust gun. Muziek maken. Lezen. Wandelen. O, er is zoveel. Tot zover vandaag. Dank voor uw belangstelling.