Vliegenzwam, Anamita muscaria
De Vliegenzwam is wat schoonheid - maar ook wat giftigheid!- betreft de noordelijke tegenhanger van de Keizersamaniet (A. ceasarea), het eetbare paradepaardje onder de paddenstoelen in het zuiden van Europa. Een groep Vliegenzwammen van uiteenlopende ouderdom biedt een schilderachtige aanblik. Wanner de paddenstoel zich ongestoord kan ontwikkelen, zijn de witte wratten op de hoed vrijwel geometrisch precies gerangschikt. Tot ver in de herfst zijn jonge sparrenaanplant en berkenbossen geliefde standplaatsen van deze fraaie soort.
In het begin zit een 1 cm breed, gewelfd hoedje op een 3 cm dikke knol. Van het rood van de hoedhuid is nog niets te zien. Met het uitspreiden van de hoed worden de wratten uit elkaar getrokken, strekt de steel zich en raakt het gedeeltelijk omhulsel, dat de plaatjes bedekt, los van de hoedrand. Het hangt dan als een gestreepte manchet slap langs de steel naar beneden. De beurs is teruggebracht tot een aantal duidelijke gordels van schubben. Een lengtedoorsnede laat onder de rode opperhuid een dun, chromaatgeel laagje zien. Deze gele kleur is nog duidelijker zichtbaar wanneer de huid van de hoed wordt afgetrokken. Verder is het vlees in alle delen wit. De Vliegenzwam is een gevaarlijke paddenstoelensoort, met op de zenuwen inwerkende gifstoffen. Uit Reader's Digest.
Een van mijn eerste digitale foto's, genomen 30 augustus 2010, met een klavertje ernaast.
Maak jouw eigen website met JouwWeb