Zwerminkstzwam, Coprinus disseminatus.

Het is helemaal geen zeldzaamheid als op een halve vierkante meter duizenden van deze kleine inktzwammen staan samengedrongen. Stompen van loofbomen, waarvan de afbraak al eerde door andere paddenstoelen werd ingeleid, vormen de beste voedingsbodem. Vanhier uit verbreidt de Zwerminksktzwam of het Grijs Streepklokje, zoals hij ook wordt genoemd, zich in de omringende humusbodem.

Het paddenstoeltje zelf is bijzonder teer. De klokvormige hoed wordt gedragen door een glasachtige, witte steel. Zoals bij inktzwammen algemeen het geval is, vertoont de hoed plooiachtige groeven; deze soort vervloeit echter niet. De jonge hoedjes zien er geel uit, de oudere grijs.

 Zodra de violetzwarte sporen zijn uitgestrooid, verbleken de plaatjes weer en begint de kolonie te verwelken. Blijft het vochtig weer, dan verschijnen er in de buurt al snel honderden nieuwe exemplaren van dit aardig inktzwammetje. 

Uit Reader's Digest: paddenstoelen.