Stay safe!

Nou bij ons is de aftrap van het Hello festival geweest, morgen en overmorgen de rest en dan mag het hele zootje weer opduvelen van mijn part. Weg met de hele hekkentroep en auto's. Het moet maar even, voor de bekendheid van Emmen, ons dorp, dat op de kaart gezet moet worden, telkens weer, want mensen vergeten dit grote dorp snel, ook na twee maal een melding van een drugsinval aan de Dordse straat. We hebben niet veel nieuws hier, dus zo'n inval wordt dubbel vermeld anders zakken we helemaal weg

 

Dus hebben wij het Hello festival, om er nog iets van te maken.

Voor de natuur zullen de meeste mensen niet komen. Niet echt. Om snel doorheen te fietsen of rijden met de telefoon aan het oor en de ogen op het scherm. Mensen hebben niets met natuur, alleen ergens op de achtergrond van het bestaan, of op tv, natuur bij de EO, terwijl we op de telefoon kijken. 

Maar goed, er zijn beestjes, klein en groot, bloemen, klein en groot, o er is zoveel. Daar buiten, in het echt.

 

En je hoeft er niet eens ver voor te lopen, want dat lukt me niet meer. Kwam ik op de terugweg ook nog drie distelvlinders tegen op de rode klavers, bij de visvijver vlak bij. Op de vijver iets verderop waren zeven Grote Canadese ganzen op bezoek. Zes lagen in een stukje riet te eten en eentje leek als wachter een eindje verderop te dobberen, intussen vielen zijn ogen dicht met de witte vliezen ervoor.

 

Het echtpaar Nijlgans met hun ene kuiken, veilig tussen hen in, verdwenen gelijk in het water toen ze mij zagen. Nijlganzenouders zijn altijd oplettend en beschermen hun kroost. Meestal hebben ze veel meer jongen. Ik weet niet wat er met hun eieren gebeurd is. Kan zijn dat de gemeente ze geschut heeft. Dat doen ze, omdat er teveel ganzen in de buurt waren van het recreatiepark waar het Hello festival dus ook is, en in de buurt van de mensen, die niet in de ganzendrek willen stappen bij het water.

 

Er waren hier heel veel ganzen, maar ze zijn niet gewenst. De eilandjes in de Grote Rietplas zijn kaalgeschoren en er zouden bloemen zijn ingezaaid, allemaal in de hoop dat de ganzen er niet gaan nestelen. Tot nu toe lijkt het te lukken....

Gelukkig hebben we de foto's nog. O ja, de laatste foto is van de allereerste appels aan ons mini appelboompje die nu een jaar staat. De mussen zijn er dol op om in te zitten. :) 

Fijn Weekend!!

 

Gekroesde melkdistel - Sonchus asper

Gekroesde melkdistel, Sonchus asper, is te herkennen aan de bladvoet: de oortjes staan rondgedraaid tegen de stengel van de plant. De bladeren zijn vaak weinig ingesneden en hebben zeker geen eindlob die de vorm heeft van een grote driehoek. De planten lijken verder erg veel op de Gewone melkdistel en hun standplaatsen lijken eveneens heel erg op elkaar.

Drie Pimpelmezen bij elkaar.

Akkerhommel aan de Smeerwortel. Een kruid waar ze, Erik Dijkstra en Frank Evenblij, op NPO radio 1, nog nooit van gehoord hadden. Smeerwortel zou het middel zijn tegen pijn. De mannen deden er een beetje lacherig om. Alleen omdat de naam onbekend was. Zo kinderachtig. Maar ja. Ze hadden iemand gebeld die alles van kruiden wist, vanwege het gebroken middenhandsbeentje van voetbalster Kika van Es. Ze is er maandag voor geopereerd en donderdag trainde ze al weer mee. Met of zonder smeerwortelzalf. 

Maar goed, dit is dus smeerwortel. 

Bramenstengels als losgeslagen Triffids. De stengels groeien halsreikend de lucht in om zich van de wereld meester te maken. Het zal ze nog lukken ook, zodra de mensheid uitgestorven is. Reken maar! Een landtong bij de Kleine Rietplas is al overwoekerd, daar kun je niet meer op om er een stiekem vuurtje te stoken aan het water. Ik vermoed dat de gemeente ze soms expres hun gang laten gaan. 

Groei de boel maar dicht, dan hoeven wij er niets meer aan te doen. Vogeltjes zijn er dol op, winterkoninkjes en insecten. Maar toch, een recreatiegebied dat overwoekerd wordt door bramen is toch ook niet de bedoeling denk ik.