De foto's zijn van 21 december, dit schrijven is van vandaag 23 december. De Kerst staat alweer voor de deur. Lekker laten staan. Niet dat mij het kerstgevoel ontbreekt, maar het heeft wat gebreken. De afwikkeling van zaken, zoals daar is het met pensioen gaan, lijkt wel een scheiding en nu moeten we nog alimentatie betalen, zo lijkt het na 44 jaar huwelijk met Fokker, wat eens voelde als een familiebedrijf, maar dat is lang geleden. Nu zijn ze al jarenlang afgegleden. Alles gaat via derden, zo ook het loon. Uitbesteed. Zoek het verder lekker uit. Soms wou ik dat ik een bom had om ergens op neer te pleuren. Mag ik dat zeggen? Nee. Vrijheid van meningsuiting, maar je mag alleen nog maar sissen naar vrouwen. Dat dan weer wel. Dat doe ik maar niet, anders valt m'n kunstgebit eruit. Val ook niet op vrouwen. Val alleen nog met gladheid en dat lijkt ver uit het zicht. De blauwe bloemetjes in onze tuin zijn nog maar pas gestopt met bloeien. De klokjes idem. Laat de winter, pas begonnen ook maar snel weer over zijn. Hoewel, dan is Redgy de roodborst ook weer weg. Ach ja, ieder nadeel heb z'n voordeel. Voor geen goud wil ik Redgy missen. Het is maar een klein onbeduidend vogelijn op bruine tak met nieuwe knoppen. Nog even wachten...