Stay safe!

Het was een grote verrassing, toen ik de vogeltjes in onze tuin gadesloeg, stond daar ineens onze Redgy de roodborst voor mijn neus. Op de nieuwe schutting. Het was een komen en gaan van koolmezen, pimpels, mussen en een paar doerakken van spreeuwen.

Het was nog nooit zo druk. Moet je je voorstellen dat je na een half jaar terugkomt in je tuin en het is ineens verbouwd tot pretpark. Dat is wel schrikken hoor. Hij zal wel gedacht hebben, asjemenou! Maar ik was hier de baas! Waar hangt nou die verrekte pindapot? Hij had hem snel gevonden, aan de andere wand. Hij bleef wel veel in de oude vertrouwde struiken van onze buren. Vandaar uit kwam hij dan in onze tuin buurten. Gelukkig voor  Redgy de roodborst zijn onze buren nog niet aan de renovatie van hun achtertuin begonnen. Dat zou in september zijn.

Elk nadeel heeft zijn voordeel.

Het was een mooie dag, met zon en blauwe lucht en ook veel wolken. Op de wandeling ben ik heel veel vliegenzwammen tegengekomen. Die zocht ik ook. Gisteren ging ik naar het bos, waar ik heel veel elfenschermpjes tegenkwam. Dit keer liep ik langs de visvijver, waar ik ze meestal wel vind als het die tijd van het jaar is. Eerst kwam ik nog libellen tegen, steenrode heidelibellen dartelden in de zon en zegen neer op het kiezelpad. De foto is niet geweldig geworden. Ik had niet veel zin in libellen, mijn radar stond ingesteld op vliegenzwammen. Maar er is wel een pagina met die beestjes te vinden. 

  En ja hoor. Heel veel vliegenzwammen, langs de Boerweg. Heel veel kapot ook. Nog nooit zoveel bij elkaar gezien en dat was nog maar het begin. Er bloeiden nog wat rode klavers, altijd mooi, vooral met regendruppels er op.

Ik liep na een fotosessie verder, om de vijver heen, waar nog een groepje vliegenzwammen vond, langs het woonwagenkamp, en de volkstuintjes, naar de volgende vijver. 

Daar schoot ik een Gaai die in het gras liep te pikken. Verder langs de Kleine Rietplas, waar nog een paar distels bloeiden, die bezocht werden door zweefvliegen. In de bosjes daar vlakbij, een stuk van het pad af, vond ik tot mijn verbazing niet één inktzwam maar een inktzwam met zijn hele familie. Een soort geschubde inktzwammen dorp. Van klein tot groot en de kleintjes speelden verstoppertje. 

 

Over het bruggetje, heel eind door over het fietspad dat naar het Zwanenveld leidt en naar onze tandarts. Vandaag even niet boren. Aan weerszijden van het fietspad heeft de gemeente nog altijd niet gemaaid. Veel donkerbruine dode struiken, nog wat St. Janskruid in bloei, Duizendblad, en Grote Centauri. 

Vorige keer heeft de gemeente na maanden gemaaid op de overige stroken gras, met enorme machines die gelijk het maaisel meenamen. De enorme hopen kunnen zeker niet zo snel verwerkt worden. Ik zeg maar wat. Of ze hebben gewoon geen zin in nog een partijtje maaien, of ze zijn dit deel vergeten. Hoe dan ook, het zal wel ergens voor dienen, maar het is geen gezicht. Geen reclame voor de Rietlanden.

 

Ik sloeg af naar het houten paadje dat langs het water slingert, tenminste, dat wat er nog van over is. En daar vond ik nog tientallen vliegenzwammen en berkenboleten in de bosjes. De Vliegenzwammen voelen zich aangetrokken tot het kapotte paadje, ze groeiden ook onder de planken. Maar in het algemeen vind ik de vliegenzwammen in grasland waar ook nog wat zonlicht komt en niet in het bos in het halfdonker.

Ze houden van wat licht en lucht, net als ik.

Het was geen bijster lange route. Meestal kan ik deze toch wel behappen. Maar de terugweg was erg zwaar.

Weer kom ik tot de conclusie dat ondanks oefeningen en massage en rust pakken en beweging mijn gestel er niet op vooruit is gegaan.

Vooral de heupen. Terwijl ik nu zit voel ik de zeurende vermoeidheid. Eigenlijk heb ik geen bal zin meer. Nergens in.

Alleen de gedachte aan al die mooie vogeltjes en paddo's drijven me weer voort. Beter dan bankhangen.

 

 

Drie Koolmezen en een roodborst...die had ik nog niet eens gezien. Het was een dolle boel in de tuin.

Redgy denkt, ben ik hier nu in de goede tuin? Jammer genoeg was er weerspiegeling in het raam van het keukenraam. Dan moet ik daar de jaloezieën dicht trekken. Ben zo blij dat hij er weer is. 

Ik vond een hele groep inktzwammen die bezig waren uit de grond te komen. Dat had ik nog nooit gezien. In alle maten. Verstopt onder droog gras, aarde en blaadjes, bewaakt door brandnetels die ik wat op opzij getrokken heb.