Het is winter, Hallo halo in de sterrennacht

maandag 30 november 2020

12:04

Wat fijn dat de 'winter' vroeg begint. Een paar graden onder nul en we raken al in paniek. De buurman zal aanstonds de pekelcontainer wel weer aangelijnd aan de straat zetten. Ja, aangelijnd, anders rent ie de hele buurt door, de container, niet de buurman. Blaffend wellicht. Ach ja, er wordt van alles gestolen wat los en vast zit, zal hij denken. Beter voorzichtig met de zoutvoorraden omgaan. De pekelwagens zullen wel weer een vracht gelost hebben op de wegen vannacht.

Morgen is het 1 december, het begin van de meteorologische en klimatologische winter. Vroeger was er maar één winter, maar alles wordt ingewikkelder en verwarrender naarmate je ouder wordt. Naarmate de tijd verstrijkt wordt hoegenaamd alles alles, behalve 'logisch'. Alles wordt alles behalve logisch. Begrijp ik het nog? Nee, nu al niet meer.

"Volgens de sterrenkundige kalender begint de winter meestal op 21 december, maar soms is de 20e of 22e de begindatum.

Op de eerste dag van het winterseizoen staat de zon loodrecht boven de Steenbokskeerkring. De verschillen in tijdstippen en soms data zijn het gevolg van het oneven aantal dagen van het tropisch jaar (waarop de kalender is gebaseerd) en de invoering van de schrikkeldag."

Daar word je toch knettergek van?! Gedoe allemaal, met sterren en keerkringen, steenbokken, schrikkeldagen, moeilijk doen als het makkelijk kan verdomme. Nou ja, het houdt de geleerden van de straat.

De verwarming aan, die blaast op mijn benen, tijdens het schrijven. Let your fingers do the walking. Wandelen moet ik nog niet gaan doen. Mijn spieren zeggen nog nee.

Een rondje Intratuin om vogelvoer te halen op Black Friday was ook niet verstandig. De winkelwagens zijn verplicht vanwege corona en ze zijn voor mij altijd te hoog, maar ik kon er heerlijk op leunen. Met de benen zo een beetje bengelend door de winkel gezwierd, voor dat vermaledijde vogelvoer, zo dacht ik. Niet helemaal een smoesje.

Intussen genoten van de hele santenkraam aan kerstboedel. Ze pakken elk jaar weer meer uit in die tent. Genieten qua smaak, reuk, tast, hoeveel zintuigen hebben we eigenlijk, en vooral qua beelden op je netflix, uh, netvlies, op je camera, in het bos, daar ben ik helemaal voor. Het schijnt heel erg gezond te zijn en stress verlagend, genieten. Het bos moet nog even op me wachten.

In deze barre winterse tijden vanaf de maand maart, mag ik wel zeggen, waarin we verstoken zijn van aanraking en samenzijn, gezelligheid, gekkigheid met z'n alluh, geen polonaise, geen geflaneer langs winkelpuien, want die waren toch al voor de helft dichtgetimmerd en we mogen niet meer doelloos flaneren, in de nieuwe kleren, want die kunnen we niet meer kopen.

Ik geloof dat alleen kledingwinkels en schoenenwinkels van de halve lockdown te lijden hebben. Heel veel bedrijven varen er wel bij.

Geen gezellige pakjesavond, want oma mag wel binnen maar opa moet buiten blijven staan, samen met het paard van de Sint.

Niet dat opa dat erg vindt. Heerlijk samen met Ozosnel in het maanlicht sappige wortels knabbelen. Genieten van zoete wortels, goed voor de ontspanning.

Winterse tijden met steeds killere van warmte, tijdverdrijf en geld verstoken zielen, die van ellende de boel gaan vernielen. Een enkele, niet allemaal natuurlijk. Van de 17 miljoen van vreugde verstoken burgers zijn en misschien een paar honderd, die op hun poot spelen.

Geen idee waarom dat zo heet, op je poot spelen. We hebben geeneens poten.

Dus we gingen zogenaamd naar die grote groene winkel om vogelvoer te kopen, want die krengen vreten je helemaal arm, nee deden ze dat maar, eten, ze gooien alle zaadjes bij bergen op de grond. Komende zomer moeten wij ons een weg hakken door een woud van zonnebloemen en ander gespuis.

Stiekem zoog ik al die kerstgekte in mijn longen, mijn oren, mijn ogen, door mijn huid, want huid schijnt ook honger te kunnen hebben, ik hoor het al de hele tijd knorren, en zo hing ik aan de winkelwagen zwierend tussen de schappen en kon het niet laten op de uitnodigende zwarte knop te slaan.

Hup de hele groep ijsberen ging áán. Nu begrijp ik die uitdrukking: ergens op aan gaan. Of: ik sloeg er niet op aan. Ergens ken ik die uitdrukking wel maar in verband met wijlen onze honden. Die sloegen altijd wel ergens op aan.

Ik ging zitten om even die zeurende pijn niet te voelen, op de bank voor kinderen in hun ouders om van de ijsberen te genieten. Die speelden de mussen van het dak. O, nee, dat is als het heel heet is, zoals deze dagen in Australië. Daar is het meer dan 40 graden. Dan vallen de mussen van het dak.

De zomers worden al maar heter, vooral in die contreien. We wilden daar lang geleden heen migreren vanuit Nieuw-Zeeland. Toen bedacht ik dat het er best warm kan zijn. Dat is allicht fijn, beetje warm weer, maar het kan ook te warm zijn.

Dan liever minus twee graden in Nederland. Trui aan, vest aan, muts op en gaan met die banaan. Waarom met een banaan? Geen idee.

We keerden terug naar Nederland. En hier kan niemand ooit ergens tegen. Beetje kou, beetje regen, paar dagen in de mist. We klagen en klagen zodra het een beetje tegenzit. We zijn verdomde verwend. Echt waar.

Straks gaat de zeespiegel pas goed stijgen, als Groenland en de Noorpool geheel gesmolten zijn, dan kun je je bootje wel gaan oppompen. Maar zover zijn we nog lang niet, zeg ik met de kop in het zand.

Tot zover mogen we niet klagen, maar doen we het wel. Het kan veel slechter aflopen, we glippen al jaren door het oog van de naald met z'n alluh.

Romain Grosjean liet zien hoe je dat doet. Dwars door de afzetting heen, nog net niet gescalpeerd of gespiesd, verbrand in het hellevuur, niks, alleen wat blaren op de handen.

Wat een schrik. Moest er best van huilen. Tranen in mijn ogen. Ik vocht ze weg, want hoe stom ben je om zo te schrikken en te voelen. Stel je niet aan. Ik las een reactie van iemand op een of ander platform, dat hij de tranen in de ogen had.

Dus ik was niet de enige. Je verwacht het ook niet. Ook al weet je dat het een gevaarlijke sport is. Toch lijkt me, wat die Sinterklaas deed op die windsurfplank tien meter boven de golven, gevaarlijker.

Of wat die automobilisten deden in de winter van 1962, op het ijs dat het IJsselmeer bedekte, dat lijkt me, terwijl die beelden langs kwamen en genietend van memory lane, nog gevaarlijker, al zei men dat het volkomen veilig was.

Stel dat je een zwak stuk ijs aantrof, net jouw auto die daar aan komt tuffen, voorzichtig, anders glij je zijwaarts en hoppa, zak je naar beneden, zit je onder het ijs te kijken met de ruitenwissers aan.

Ach ja, zo moet je ook niet denken. Leeuwen en beren zien waar ze niet zijn, dat doe ik het beste.

Toch had niemand dit vreselijke ongeluk verwacht. Niemand zit er ook op te wachten.

Je zag een dubbel bandenspoor naast elkaar naar de vangrail racen. Althans zo leek het, als je naar die lijnen keek, dat je de beweging nog zag, terwijl het stille, stilliggende getuigen waren.

Was de racewagen al voor de klap met de vangrail in tweeën gebroken?

De wagen was achteraf vrijwel onherkenbaar. Er was iemand uitgekropen, hoe dan?

Het leven loopt langs de vangrail, voor je het weet kiep je eroverheen.

Het kan zo gebeurd zijn.

Als je eens het randje gezien hebt, is het besef van eindigheid voor altijd bij je. Voor al-tijd, zolang er tijd bestaat, zolang je leeft, het besef van het einde.

Lance Stroll vloog even later door de lucht, getorpedeerd door Kvyat, kwam ondersteboven neer en moest onder zijn beschermende halo uit kruipen. Gelukkig lukte dat en vloog die auto niet in de fik. De halo heeft twee levens gered. Max telde er maar één, mja, na zo'n dolle race tel je niet meer zo scherp.

Een goede uitvinding destijds. Al is het een oplossing voor gevaar dat de mens zelf maakt. We maken problemen om daar dan weer een lapmiddel voor te vinden. Een 'oplossing'. Een uitvinding, een wondermiddel.

Het schijnt dat er een bus van 20000 kilo op een halo kan staan zonder dat de halo stuk gaat. De kar zakt dan wel door zijn wielen en door metersdik ijs, als ie op ijs zou rijden, maar voor de rest is het een oersterke constructie voor de vliegende doodskisten. Maar zo moet ik niet denken.

Intussen spoelt Italië zowat weg, zonder dat we het zien, pas in het laatste nieuws, terwijl ik gapend toekijk met de hand op de deurkruk, op weg naar de slaapkamer. 14 Miljoen bomen omgevallen. Who's counting?

Weer een dag voorbij. Morgen, dinsdag, mag Grosjean waarschijnlijk weer naar huis. En vandaag maandag gaan we nagenieten van de tweede plek van Max, de derde plek voor Albon. Zonder een beetje geluk vaart of rijdt niemand wel. Maar als Albon niet verbeten aan de vierde plek had vastgehouden, ondanks alles, dan had hij de plek van Peréz, die zijn motor in het zicht van de haven opblies, niet kunnen innemen. Zelfs Max viel hem af. Ook gij Brutus. Nee, mijn favoriet is voortaan Alexander Albon. Ben dol op underdogs, vooral als ze Alexander heten, Aziatisch zijn, en die alles doen om de master te pleasen, maar alleen een rotschop krijgen.

Ach ja, zo gaat dat.

Wellicht was de bandentactiek van Red Bull niet zo slim, of zelfs gekmakend onbegrijpelijk, maar met een betere bandentactiek hadden ze nog die Lewis Hamilton niet kunnen hebben. Geloof ik niks van. Overal elders de schuld leggen is altijd makkelijk.

Doen onze ministers ook. Kwiebes, Frutte, en die patser Asscher, dan nog al die hoge omes van de belastingdienst. Niet wij, nee zij! We konden er niks aan doen.

Hun moeders/vaders lazen hun allemaal dat boekje voor: 'Ik kon er niets aan doen' van Jo Furtado.

Terwijl Klaas Dijkhoff zijn ministerschap aan de wilgen hing en daar een flinke duit geld voor kreeg, moest vakkenvuller Jan de Kroon verleden jaar december zijn extraatje voor 12,5 bij de baas werken, bekopen met korting op zijn uitkering. Heel Nederland op de achterste benen en velen hebben geld gedoneerd. Na veel gedoe en gekef vanuit de samenleving gaven de instanties dan toe. Ze streken over hun hart. Niet gedacht dat ze een hart hadden.

De overheid zorgt voor ons en onze veiligheid, not. Het zijn klootzakken!

En Prins Bernard miept alleen al over de naam 'Prins Bernardbelasting'. Hij hoeft het niet eens te betalen, alleen maar binnen halen.

Je hoort trouwens eigenlijk vaders en moeders te zeggen. En het is; meneer en mevrouw die en die

Altijd moet de man voorop.

Behalve dan als het schip zinkt, dan mogen de vrouwen en kinderen eerst, in theorie.

Het is historisch dat Joe Biden alleen maar vrouwen aangesteld heeft in het communicatieteam van het Witte Huis. Dat is wel tof. Zolang hij maar niet langs al die kapsels gaat met zijn snufferd.

Laat het snuffen maar aan je hond over Joe. Hij speelt gelukkig alleen met zijn hond, tot nu toe. Is gelijk geblesseerd, pfff, Joe, houd je rustig. Niet rennen, niet springen, rustig!

De FVD is zo'n zinkend schip, over zinkende schepen gesproken. Maar het bestuur, wat er nog van over is, gaat een prijsvraag uitschrijven, uh, een referendum natuurlijk. Er valt niets te winnen, helaas, alleen meer van hetzelfde. Thierry vindt wel weer een plaatsje tussen al zijn antisemietisch vrindjes. Hij heeft bijna geen anderen, zei hij zelf.

Afijn, dus wie zich bij hem aansluit zal wellicht ook uit die hoek komen of er schielijk in glijden.

Dan te bedenken dat Baudet geen idee had wat te doen met zijn leven. Geen beroep, geen baan, geen idee, maar wel een piano om op te liggen, uh, spelen.

Een vleugel. Met ene vleugel is het moeilijk vliegen. Dan stort je neer.

Maar zo kwam hij in de politiek. Zo van: hé vogel, wat gaan we nou doe-oen?

Hij toverde met zijn mond en woorden een grote partij, in het land waar eenoog koning is en zwaaide steeds heftiger de scepter.

Zoals de tovenaarsleerling vrolijk, verbeten voor macht en enthousiast emmers water door betoverde bezem aan liet slepen tot het water noch  bezems te temmen waren.

De bezem duwt tovenaar Mickey in een groot vat boordevol water. Er komt slaande ruzie van.

Een leger bezems neemt de boel over. Mickey verzuipt zowat in een draaikolk waar hij niet tegenop gewassen is. Totdat de grote tovenaar binnenstapt en Mickey timide zijn tovenaarshoed teruggeeft.

Al dat hij deed had het tegenovergestelde doel van wat hij beoogde.

Er kwam geen grote tovenaar langs, alleen ene Annabel die hem de oren waste, met haar zwabber die ook niet al te brandschoon was.

Ze gaf hem van katoen, daar moest ie het maar mee doen.

Tja, het liep geheel uit de klauwen, hij zat in de tang, geen halo die hem redde, of toch?

Ja hoor, natuurlijk, na een gevaarlijke barrelrol komt het menneke weer boven. Hij kruipt natuurlijk weer onder zijn eigen reddende halo uit, met zijn gladde praatjes en engelen tronie.

Het is niet te verwachten dat hij timide zijn handdoek in de ring gooit en de politiek overlaat aan diegene die daar wel normaal mee om kunnen gaan. Mensen als Omtzigt en Renske Leijten, ach, eigenlijk best veel politici. Die het er niet van Nemen.

Hij gaat weer gekozen worden, zie ik in mijn kristallen bol. Omdat mensen het kerstsprookje missen, het geloof in iets groots missen, het geloof in zichzelf missen, dan maar next best, het geloof in een Heiland als Thierry de Slingeraar.

Hij slingert er wel weer wat onzin tegenaan, ze dronken wijn en bier, mits het voor achten gekocht is, deden een plas…

HALO

Remember those walls I built
Well, baby, they're tumbling down
And they didn't even put up a fight
They didn't even make a sound found a way to let you win
But I never really had a doubt
Standing in the light of your halo
I got my angel now It's like I've been awakened
Every rule I had you breaking
It's the risk that I'm taking
I ain't never gonna shut you out Everywhere I'm looking now
I'm surrounded by your embrace
Baby, I can see your halo
You know you're my saving grace You're everything I need and more
It's written all over your face
Baby, I can feel your halo
Pray it won't fade away I can feel your halo (halo) halo
I can see your halo (halo) halo
I can feel your halo (halo) halo
I can see your halo (halo) halo

Hit me like a ray of sun
Burning through my darkest night
You're the only one that I want
Think I'm addicted to your light I swore I'd never fall again
But this don't even feel like falling
Gravity can't forget
To pull me back to the ground again Feels like I've been awakened
Every rule I had you breaking
The risk that I'm taking
I'm never gonna shut you out Everywhere I'm looking now
I'm surrounded by your embrace
Baby, I can see your halo
You know you're my saving grace You're everything I need and more
It's written all over your face
Baby, I can feel your halo
Pray it won't fade away I can feel your halo (halo) halo