Het was nog wel koud, maar iets minder koud dan gisteren, ondanks dat het gevroren heeft. Vanmorgen vroeg moesten de autoruiten gekrabd worden.

Er waren niet veel vlinders vanmiddag, maar een paar Dagpauwogen die om me heen fladderden. Niet tegelijk. Dat zou een beetje erg Disney zijn. 

Een van de buizerds die op het eilandje in de Kleine Rietplas zijn nest heeft, kwam plotseling tevoorschijn boven het water. Geen idee waar ze dan op jagen. Kuikens zijn er nog niet. Ratten misschien? 

Ons Appelboompje, dat we vorig jaar gepland hebben in de tuin, heeft voor het eerst knoppen. De mussen die altijd op bezoek komen zijn vanaf de eerste dag dol op het boompje. Ik vraag me soms stiekem af of zo'n boompje zich daardoor ook beter, senang, voelt. Zo van, hé, ze vinden me leuk, ik krijg aandacht. Daarom groei ik goed. Positive vibration, yeah. Nou ja. Nee ik heb niks gerookt. Ben een kind van de hippie-tijd. Je weet toch nooit wat levende wezens voelen. Ben ook kind van Indo's die eerder geloven dat zelfs stenen een ziel hebben. Hoe het allemaal werkt, wat weten we nou eigenlijk. We weten nog nada, noppes, helemaal niks. Ja, we hebben de achterkant van de maan gezien. Het is er donker. En een zwart gat kunnen bewonderen. De eerste foto is genomen door de astronomen. Doet mij denken aan de eerste foto die ik maakte van een zonnebloem, lang geleden, in het prehistorische tijdperk. Met een cameraatje van 5 gulden van de Hema. 100 miljard kilometer in diameter, dat zwarte gat bedoel ik. 6.5 keer zo zwaar als de zon....Hoe zwaar is de zon? Geen idee, je kunt het in elk geval niet mee naar huis sjouwen. 

Geef mij maar het kleine. Ik neem genoegen met madeliefjes, de eerste Pinksterbloemen, Kievitsbloemen! en de bosjes bloemen, die ook wel Paardenbloem genoemd worden. Ze blijven mooi, en een wonder. In de bloei en na de bloei. Tot de zaadjes wegzweven op de wind.