Stay safe!

Ben drie uur buiten geweest. Gisteren twee uur. Door de bloedrode heidelibel liep het geheel uit de klauwen. En het is ook de schuld van alle mooie bloemetjes, met name Rode klavers en Munt met allemaal bijtjes die erop bezig waren. Wat een prachtige natuur. Als je kijkt.

Ik heb dus vandaag 431 foto's, dus ben nog wel even bezig. Gelukkig zijn ze lang niet allemaal zo geslaagd. Heb één Atalanta vlinder zien vliegen. Veel Witjes en enkele Distelvlinders. Bont zandoogje, een paar. En net toen ik naar huis wilde gaan, een prachte Gehakkelde Aurelia, die op het Kattenkruid ging zitten mooi zijn. Nee hoor, dat weten die vlinders niet eens van zichzelf. Zal ze worst wezen. Maar o, wat was dat mooi, oranje vlinder op licht paarse bloemen.

 

Vandaag, 14 augustus 2019 had ik mijn hand uitgestoken voor deze bloedrode heidelibel. En na even zichtbaar aarzelen, van zal ik, zal ik niet, kwam hij dan toch op mijn hand zitten, net als een paar jaar geleden de steenrode heidelibel dat deed. Daar zijn wat filmpjes van gemaakt met mijn Sony bridge camera. Vandaag met mijn Sony SLR alpha 58, met macrolens nog eens geprobeerd. Een meneer kwam net langs toen ik gehurkt met mijn hand vooruit gestoken langs het pad bij de vijver zat. Hij zal een ogenblik gedacht hebben, hé, wat doet die vrouw daar, en terwijl we groetten en hij voorbij liep, zag hij de libel op mijn hand landen. De man zei spontaan: Oh, Dat is mooi mevrouw! 

Jaa, dat is zeker mooi. Die kleine pootjes op je hand. De libel vliegt geregeld weg om weer op je hand te landen. Niet omdat hij mij zo lief vindt, maar het is gewoon een lekker, warm, zacht plekje om te zitten.

Als ze dat in de de gaten hebben dan komen ze zeker een paar keer terug. Als je heel stil zit. Maar mijn benen kunnen niet meer zo lang in een deuk liggen. Hij had ook bezigheden elders en bleef steeds langer weg. Ik heb hem gegroet en bedankt. Tot ziens! Tot de volgende keer, perhaps.

 

Er zit nog een beestje op de foto. Zoek maar goed. :-)

Slakkie Slak had ik pas een foto-shoot mee, en tussen de planten in de tuin gezet. Nou zat ie weer op de deur. Hij wilde weer naar binnen. Echt een huisjes slak. Of beter een huismus. 

Mijn favoriete bloemetje, Rode Klaver

Watermunt

Moerasspirea

Rolklaver

Pas op! Beelden kunnen schokkend zijn. Dit is geen liefde. Roofvlieg heeft waterjuffer te pakken. De natuur is meedogenloos. Ik kan dit haast niet aanzien. Maar ja, het is niet allemaal rozengeur en maneschijn.

Lantaarntje

ratelaar (Glyptobothrus biguttulus), veldsprinkhaan.

Witjes op de kattenstaarten in de kurkdroge sloot.

De kurkdroge greppel. Allerlei planten komen er in tot wasdom.

Wel een beetje vreemd als je een poosje in een greppel staat te fotograferen. Want wat is dáár nou te zien? 

Insecten moeten vaak elkaars plekje inpikken. Zo kijk je bijvoorbeeld naar een vlinder op een blad, genietend van de zon, je knippert even met je ogen en de vlinder is weg, plaats ingenomen door een of ander steekbeest. Hoppa. Van alle bladen en plekken, moet ie daar gaan zitten. Zijn net mensen...

Ik denk het vrouwtje van de steenrode heidelibel of een jong mannetje

Na een paar dagen met regen, zijn er her en der wat paddenstoelen verschenen. Voor de natuur echter, is het nog lang niet genoeg.

Veren zijn de mooiste uitvinding van de schepping, vind ik dan. Bij een goed verenpak, dringt het water niet door en blijft de vogel warm ook al vliegen ze in de regen. De mezen in onze tuin zijn het vrolijkst als het regent.

Bont zandoogje op eikenblad.

Vlierbessen, heerlijk voor een wijntje.

Breedscheenjuffer

Steenrode heidelibel

Mannetje breedscheenjuffer.

Geen idee wat deze breedscheenjuffer aan het doen was, maar hij was er wel druk mee. 

Vergeet-mij-nietje